Τους τελευταίους μήνες οι εργαζόμενοι στις Δημόσιες Υπηρεσίες βρίσκονται στο στόχαστρο και εμφανίζονται ως βασικοί υπεύθυνοι για τα ελλείμματα και το χρέος και το μόνο μέτρο που συνιστούν οι «ειδικοί» όπως ο κοινοτικός επίτροπος Όλι Ρεν, για να ξεπεραστεί η κρίση είναι η περικοπή των αποδοχών τους και όχι μόνο. Μετά το διαρκές "πάγωμα" των μισθών τους, την περικοπή των επιδομάτων κατά 10%, το πάγωμα των προσλήψεων στο Δημόσιο, τις απολύσεις συμβασιούχων, τον περιορισμό των ασφαλιστικών και συνταξιοδοτικών δικαιωμάτων τους με την αύξηση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησή τους, την αύξηση της φορολογίας , απειλούνται με τα πλέον επώδυνα και απεχθή μέτρα που έχουν ληφθεί στην μεταπολιτευτική Ελλάδα, όπως η κατάργηση του 14ου μισθού και η αμφισβήτηση της μονιμότητας. Ταυτόχρονα μένουν στο απυρόβλητο αυτοί που πραγματικά ευθύνονται για την κρίση: Οι τράπεζες, οι επιχειρηματίες και οι οικονομικά ισχυροί που ακόμα και σήμερα αξιοποιούν την κρίση για να διατηρήσουν και να αυξήσουν τα υπερκέρδη του. Η ανισότητα αυτή στον άδικο επιμερισμό των συνεπειών της κρίσης δημιουργεί αναπάντητα ερωτηματικά που στην πορεία θα μετατραπούν σε κλίμα αμφισβήτησης για τις Κυβερνητικές επιλογές δυναμιτίζοντας έτσι την απαιτούμενη κοινωνική συναίνεση η οποία είναι αναγκαία για τη επίλυση του δημοσιονομικού προβλήματος και την χάραξη αναπτυξιακής προοπτικής της χώρας μας.
Τρίτη 2 Μαρτίου 2010
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
ΠΡΟΟΠΤΙΚΗ ΑΓΩΝΑ ΔΕΝ ΒΑΖΕΤΑΙ ΓΙΑΤΙ;
ΑπάντησηΔιαγραφήΤΑ ΜΕΤΡΑ ΑΝΑΤΡΕΠΟΝΤΑΙ ΜΟΝΟ ΜΕ ΑΓΩΝΕΣ