Αφού οι εργαζόμενες μητέρες στον ιδιωτικό τομέα «φορτώθηκαν στην πλάτη» πέντε και πλέον χρόνια εργασίας, μετά την ψήφιση του αντι-ασφαλιστικού νόμου Καραμανλή του 2008, τώρα ήρθε η σειρά των εργαζομένων γυναικών στο Δημόσιο τομέα. Σήμερα, το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο καταδίκασε τη χώρα μας, ζητώντας την εξομοίωση των ορίων ηλικίας ανδρών και γυναικών στο Δημόσιο και τις Ένοπλες Δυνάμεις.
Η απόφαση αποτελεί ένα τεκμήριο αμαχητί παράδοσης του ελληνικού δημοσίου στην άποψη, ότι το ασφαλιστικό των δημοσίων υπαλλήλων δεν είναι δημόσιο, είναι επαγγελματική σύνταξη και άρα ελέγχεται από την Ε.Ε. Αυτό είναι λάθος, λάθος ουσιαστικά, λάθος και πολιτικά.
Η κυβέρνηση πρέπει επιτέλους σήμερα να δεσμευτεί δημοσίως ότι δεν κινδυνεύουν να θιγούν ώριμα συνταξιοδοτικά δικαιώματα στο Δημόσιο. Είναι το ελάχιστο που οφείλει να κάνει και να το κάνει άμεσα, αλλιώς κινδυνεύουν να φύγουν τώρα χιλιάδες υπάλληλοι και να ναρκοθετηθεί τόσο η ίδια τους η προοπτική, όσο και η προοπτική της ασφάλισής τους και της ασφάλισης συνολικά των δημοσίων υπαλλήλων.
Και δεύτερον, πρέπει να δοθεί λύση. Και η λύση είναι να πάρουμε από τα χέρια της Ευρωπαϊκής Επιτροπής το νομικό επιχείρημα περί «επαγγελματικών» συντάξεων. Με διαβούλευση με την ΑΔΕΔΥ να βρεθεί άλλη διοικητική και θεσμική οδός, ούτως ώστε οι συντάξεις ανδρών και γυναικών να μπορούν να θεωρούνται ασφαλιστικές παροχές δημόσιου ασφαλιστικού συστήματος και όχι επαγγελματικές συντάξεις.
Παρασκευή 27 Μαρτίου 2009
Πέμπτη 26 Μαρτίου 2009
ΑΠΕΡΓΙΑ ΑΔΕΔΥ ΤΗΝ ΠΕΜΠΤΗ 2-4-2009
ΑΠΕΡΓΟΥΜΕ ΤΗΝ ΠΕΜΠΤΗ 2-4-2009
-ΝΑ ΜΗΝ ΠΛΗΡΩΣΟΥΝ ΤΗΝ ΚΡΙΣΗ ΟΙ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΙ
-ΟΧΙ ΣΤΟ ΔΑΝΕΙΣΜΟ ΚΑΙ ΤΗ ΔΙΑΛΥΣΗ ΤΟΥ Τ.Π.Δ.Υ. !!!
ΔΙΕΚΔΙΚΟΥΜΕ
* Πραγματικές αυξήσεις. Νέο μισθολόγιο με 1350 ευρώ κατώτερο βασικό μισθό.
* Άμεση κρατική επιχορήγηση του Τ.Π.Δ.Υ., προκειμένου να ανταποκριθεί στις υποχρεώσεις του.
* Αντιμετώπιση των προβλημάτων του Ο.Π.Α.Δ. για να σταματήσουν τα προβλήματα με τις καταγγελίες των συμβάσεων των γιατρών και των φαρμακοποιών και αναβάθμιση της ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης.
* Κατάργηση όλων των αντιασφαλιστικών νόμων. Επέκταση του θεσμού των ΒΑΕ και στο Δημόσιο.
* Αύξηση των δαπανών για παιδεία, υγεία, κοινωνική ασφάλιση.
* Προστασία και αναβάθμιση των Δημοσίων Υπηρεσιών. Όχι στις ιδιωτικοποιήσεις. Κατάργηση του νόμου για τις ΣΔΙΤ.
* Προσλήψεις μόνιμου προσωπικού με αξιοκρατικές διαδικασίες. Όχι στις ελαστικές μορφές εργασίας. Κατάργηση του θεσμού των εκτάκτων και άμεση μονιμοποίηση των εκτάκτων αορίστου χρόνου.* Δίκαιο φορολογικό σύστημα.
-ΝΑ ΜΗΝ ΠΛΗΡΩΣΟΥΝ ΤΗΝ ΚΡΙΣΗ ΟΙ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΙ
-ΟΧΙ ΣΤΟ ΔΑΝΕΙΣΜΟ ΚΑΙ ΤΗ ΔΙΑΛΥΣΗ ΤΟΥ Τ.Π.Δ.Υ. !!!
ΔΙΕΚΔΙΚΟΥΜΕ
* Πραγματικές αυξήσεις. Νέο μισθολόγιο με 1350 ευρώ κατώτερο βασικό μισθό.
* Άμεση κρατική επιχορήγηση του Τ.Π.Δ.Υ., προκειμένου να ανταποκριθεί στις υποχρεώσεις του.
* Αντιμετώπιση των προβλημάτων του Ο.Π.Α.Δ. για να σταματήσουν τα προβλήματα με τις καταγγελίες των συμβάσεων των γιατρών και των φαρμακοποιών και αναβάθμιση της ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης.
* Κατάργηση όλων των αντιασφαλιστικών νόμων. Επέκταση του θεσμού των ΒΑΕ και στο Δημόσιο.
* Αύξηση των δαπανών για παιδεία, υγεία, κοινωνική ασφάλιση.
* Προστασία και αναβάθμιση των Δημοσίων Υπηρεσιών. Όχι στις ιδιωτικοποιήσεις. Κατάργηση του νόμου για τις ΣΔΙΤ.
* Προσλήψεις μόνιμου προσωπικού με αξιοκρατικές διαδικασίες. Όχι στις ελαστικές μορφές εργασίας. Κατάργηση του θεσμού των εκτάκτων και άμεση μονιμοποίηση των εκτάκτων αορίστου χρόνου.* Δίκαιο φορολογικό σύστημα.
Τρίτη 24 Μαρτίου 2009
ΜΑΣ ΚΟΥΡΑΣΑΤΕ κ. ΚΑΡΑΜΑΝΛΗ
«Είμαι κουρασμένος», φέρεται να είπε ο κ। Καραμανλής, για να καταλήξει «Αν χάσω στις εκλογές, τότε θα φύγω» άλλη μια συναισθηματική εξομολόγηση του Πρωθυπουργού όπως κατά καιρούς δηλώνει«Οργισμένος» για το τάδε σκάνδαλο, «εκνευρισμένος» με τη δείνα δήλωση, «προβληματισμένος» με κάποιο άλλο αδιέξοδο . Είναι υπεύθυνη στάση αυτή; Φυσικά όχι, σε αυτή την κρίσιμη φάση η χώρα να έχει στο τιμόνι της ένα πρωθυπουργό που δηλώνει κουρασμένος και στέλνει μήνυμα παραίτησης στο εσωτερικό και αδυναμίας στο εξωτερικό.
Η ομολογία Καραμανλή εξηγεί τη γενικευμένη διάλυση που βιώνουμε । Εξηγεί γιατί το κράτος έγινε λάφυρο στα χέρια κολλητών, κουμπάρων και φίλων। Εξηγεί τα Βατοπέδια και όλα τα απίστευτα σκάνδαλα της διακυβέρνησης του, που έχουν εξοργίσει τους πολίτες. Εξηγεί γιατί διαλύθηκε τοΔημόσιο και χρεοκόπησε. Πολύ απλά. Σε αυτή τη χώρα δεν υπάρχει πρωθυπουργός. Δεν υπάρχει συντονισμός. Οπότε, ο καθένας μπορεί να κάνει ότι θέλει. Με όλα αυτά που συμβαίνουν εμείς οι πολίτες έχουμε το δικαίωμα να πούμε μας κουράσατε κ. Καραμανλή .
Η ομολογία Καραμανλή εξηγεί τη γενικευμένη διάλυση που βιώνουμε । Εξηγεί γιατί το κράτος έγινε λάφυρο στα χέρια κολλητών, κουμπάρων και φίλων। Εξηγεί τα Βατοπέδια και όλα τα απίστευτα σκάνδαλα της διακυβέρνησης του, που έχουν εξοργίσει τους πολίτες. Εξηγεί γιατί διαλύθηκε τοΔημόσιο και χρεοκόπησε. Πολύ απλά. Σε αυτή τη χώρα δεν υπάρχει πρωθυπουργός. Δεν υπάρχει συντονισμός. Οπότε, ο καθένας μπορεί να κάνει ότι θέλει. Με όλα αυτά που συμβαίνουν εμείς οι πολίτες έχουμε το δικαίωμα να πούμε μας κουράσατε κ. Καραμανλή .
Δευτέρα 23 Μαρτίου 2009
ΑΝΤΙΘΕΤΑ ΜΕ ΤΟΝ ΥΠΟΛΟΙΠΟ ΚΟΣΜΟ
Όταν σε όλο τον κόσμο αναζητούνται πολιτικές ενίσχυσης της αγοραστικής δύναμης δηλαδή της ζήτησης, ενίσχυσης του Δημόσιου Τομέα, η Κυβέρνηση δρομολογεί πολιτικές σε αντίθετη κατεύθυνση. Ανακοινώσε έκτακτη εισφορά και πάγωμα μισθών, χωρίς καμία αναφορά σε νέα μέτρα στήριξης των χαμηλών εισοδημάτων, όταν πολλές χώρες έχουν ήδη λάβει δραστικά μέτρα στήριξης των αδυνάτων. Σε μια σειρά από χώρες συνάδελφοι έγιναν αυξήσεις βασικών μισθών όπως στην Ισπανία (4%), στην Πορτογαλία (24% έως το 2011), στο Λουξεμβούργο (2%), στην Πολωνία (13%), στη Λετονία (13%) και Βουλγαρία (κατά 10%).
Η πολιτική που επέλεξε η Κυβέρνηση είναι σκληρή νεοφιλελεύθερη και θα έχει σε μία περίοδο ύφεσης σοβαρή επίπτωση στη συνολική ζήτηση, στη συνολική κατανάλωση, στη συνολική παραγωγή άρα και στο σύνολο της πραγματικής οικονομίας οδηγώντας κυρίως τους μισθωτούς στην μείωση του εισοδήματος των και στην αύξηση της ανεργίας.
Η πολιτική που επέλεξε η Κυβέρνηση είναι σκληρή νεοφιλελεύθερη και θα έχει σε μία περίοδο ύφεσης σοβαρή επίπτωση στη συνολική ζήτηση, στη συνολική κατανάλωση, στη συνολική παραγωγή άρα και στο σύνολο της πραγματικής οικονομίας οδηγώντας κυρίως τους μισθωτούς στην μείωση του εισοδήματος των και στην αύξηση της ανεργίας.
Παρασκευή 20 Μαρτίου 2009
Πέμπτη 19 Μαρτίου 2009
ΔΕΝ ΜΑΣ ΠΕΙΘΟΥΝ ΤΑ «ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΑ» ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ
Oι εργαζόμενοι απαντούν στα επιχειρήματα της Κυβέρνησης.
1. «Τα μέτρα ήταν αναγκαία για την αντιμετώπιση της κρίσης». Απάντηση: δεν είναι μέτρα λόγω κρίσης, είναι μέτρα λόγω χρεοκοπίας.
α) Ισχυρίζονται ότι «τα μέτρα ήταν αναγκαία για την αντιμετώπιση της κρίσης». Δεν υπάρχει μεγαλύτερο ψέμα. Τα μέτρα δεν αντιμετωπίζουν τις επιπτώσεις της διεθνούς κρίσης. Παντού στον κόσμο οι κυβερνήσεις αντιμετωπίζουν την κρίση με μέτρα ενίσχυσης των εισοδημάτων και της κατανάλωσης για να ζεσταθεί η αγορά.
β) Τα μέτρα αυτά δεν είναι μέτρα για την κρίση, είναι μέτρα λόγω χρεοκοπίας. Είναι μέτρα- ομολογία χρεοκοπίας. Είναι μέτρα που απαντούν στο «πιάσαμε πάτο» που ομολόγησαν από τον Ιούνιο του 2008, πολύ πριν ξεσπάσει η διεθνής κρίση. Είναι μέτρα με τα οποία ομολογείται η πλήρης και παταγώδης δημοσιονομική αποτυχία της ΝΔ: τελικό έλλειμμα ήταν 5,6 δις ευρώ υψηλότερο απ' αυτό που είχαν προϋπολογίσει για το 2008, έσοδα 4 δις ευρώ λιγότερα από τα προβλεπόμενα για το 2008.
γ) Συμπέρασμα: διέλυσαν τους φοροεισπρακτικούς μηχανισμούς, διόγκωσαν το δημόσιο χρέος κατά 16 δις ευρώ κάθε χρόνο, τίναξαν στα ύψη την κρατική σπατάλη για να βολέψουν σε δεκάδες επιτροπές τα γαλάζια golden boys (220 εκ. ευρώ ετησίως μας κοστίζουν οι Επιτροπές αυτές), και τώρα στέλνουν και πάλι το λογαριασμό της αποτυχίας τους στους πολίτες.
2. «Πληρώνουν οι έχοντες και οι κατέχοντες». Απάντηση: πληρώνουν τα «κορόϊδα».
α) Ισχυρίζονται ότι «πληρώνουν οι έχοντες και κατέχοντες». Και άλλο ψέμα.
- Ανήκουν στους έχοντες και κατέχοντες εκατοντάδες χιλιάδες εργαζόμενοι οικογενειάρχες που έχουν εισόδημα 1700 ευρώ το μήνα μεικτά και θα πάρουν μηδενική αύξηση;
- Ανήκουν στους έχοντες και κατέχοντες δεκάδες χιλιάδες συνταξιούχοι των 1100 ευρώ που θα πάρουν μηδενική αύξηση;
β) Αν ήθελαν πράγματι να πληρώσουν οι έχοντες και οι κατέχοντες, τι θα έκαναν;
- Θα φορολογούσαν πρώτα από όλα τη μεγάλη ακίνητη περιουσία. Τι έκανε όμως η Κυβέρνηση Καραμανλή; Κατάργησε το φόρο μεγάλης ακίνητης περιουσίας.
- Θα φορολογούσαν τα υπερκέρδη των επιχειρήσεων, όπως των τραπεζών. Αλλά τι έκαναν από το 2004; Μείωσαν την φορολογία στα κέρδη των μεγαλομετόχων των 200 μεγαλύτερων επιχειρήσεων. Πόσα τους χάρισαν; 1 δις ευρώ, κάθε χρόνο.
- Θα φορολογούσαν το αλισβερίσι της φοροδιαφυγής μέσω των off-shore. Αλλά πώς να το κάνουν όταν οι πρώτοι διδάξαντες της φοροδιαφυγής μέσω της οδού των off- shore, είναι όπως έχουν ομολογήσει δημόσια μεγαλοστελέχη τους;
γ) Αντί να πατάξουν την παραοικονομία και να πατάξουν την φοροδιαφυγή στα υψηλά εισοδηματικά στρώματα, τι κάνουν; Επιβάλλουν κεφαλικό φόρο στα «κορόιδα» που επιμένουν να είναι συνεπείς και να δηλώνουν τα εισοδήματα τους....
3. «Ενισχύουμε τους ασθενέστερους». Απάντηση: τους κοροϊδεύουν με 80 λεπτά την ημέρα
α) Ισχυρίζονται ότι ενισχύουν τους ασθενέστερους: Αυτό δεν είναι ψέμα. Είναι αστείο και μάλιστα κακόγουστο.
Παράδειγμα: σε ένα συνταξιούχο των 600 ευρώ δίνουν εφάπαξ βοήθημα 500 ευρώ. Αυτό σε απλά ελληνικά σημαίνει κάτι λιγότερο από 1,5 ευρώ την ημέρα. Όσο δηλαδή κοστίζει μια φρατζόλα ψωμί. Και αυτό στην καλύτερη περίπτωση. Γιατί ο μέσος όρος ενίσχυσης των ασθενέστερων είναι περίπου 0,8 ευρώ. Λιγότερο από όσο κοστίζει ένα εισιτήριο των αστικών συγκοινωνιών.
Τετάρτη 18 Μαρτίου 2009
ΜΙΣΘΟΛΟΓΙΚΟΣ ΧΕΙΜΩΝΑΣ
Η Κυβέρνηση της Ν।Δ। δεν ξεχνά το παρελθόν της και ξανά ζωντανεύει το περιβόητο 0+0=14% του Μητσοτάκη, προσπαθώντας να μας πείσει ότι θα πάρουμε και αυξήσεις πάνω από τον πληθωρισμό। Η Κυβέρνηση με την αναποτελεσματική πολιτικής σε όλους του τομείς οδήγησε την χώρα σε χρεοκοπία σκορπίζοντας φτώχεια στους εργαζόμενους। Η Κυβέρνηση των offshore εταιρειών και των Golden Boys σεμνά και ταπεινά χάρισε φόρους στους έχοντες και κατέχοντες διέλυσε τους εισπρακτικούς μηχανισμούς του κράτους άφησε τους κερδοσκόπους ανεξέλεγκτους με συνέπεια τα δημόσια οικονομικά και το εισόδημα μας να βρίσκονται στο ναδίρ। Ερχεται σήμερα για να καλύψει τα αποτελέσματα της πολιτικής της και ανήγγειλε μέτρα για την οικονομία βάζοντας στόχο όλους τους εργαζόμενους στο δημόσιο।
Ειδικότερα το πακέτο των μέτρων προβλέπει τα εξής:
1. Χορήγηση εφάπαξ αφορολόγητου βοηθήματος στους χαμηλόμισθους δημοσίους υπαλλήλους το οποίο κυμαίνεται ως εξής:
- 500 ευρώ για δημοσίους υπαλλήλους με ονομαστικές αποδοχές (συμπεριλαμβανομένων και των επιδομάτων εκτός του οικογενειακού) έως 1.500 ευρώ το μήνα.
- 300 ευρώ για όσους λαμβάνουν αποδοχές από 1.500 - 1.700 ευρώ.
2. Μηδενικές αυξήσεις στους δημοσίους υπαλλήλους με ονομαστικές αποδοχές άνω των 1.700 ευρώ καθώς και στα ειδικά μισθολόγια (δικαστικοί, γιατροί κλπ)
3. Μηδενικές αυξήσεις στα επιδόματα που λαμβάνουν οι εργαζόμενοι στο δημόσιο τομέα.
4. Χορήγηση εφάπαξ αφορολόγητου βοηθήματος στους χαμηλοσυνταξιούχους του δημοσίου το οποίο κυμαίνεται ως εξής:
- 500 ευρώ για συντάξεις έως 800 ευρώ το μήνα.
- 300 ευρώ για συντάξεις από 800 -1.100 ευρώ.
5. Μηδενικές αυξήσεις στους συνταξιούχους με μηνιαίες αποδοχές άνω των 1.100 ευρώ το μήνα
Με τα μέτρα αυτά συνάδελφοι όλοι μπαίνουμε σε μισθολογικό πάγο οδηγώντας μας σε οικονομική και κοινωνική οπισθοδρόμηση. Είναι ψευδεπίγραφό ότι δεν θίγονται οι χαμηλόμισθοι και αυτό διότι το « βοήθημα» δεν θα δοθεί με βάση το βασικό μισθό αλλά όπως ανακοινώθηκε με βάση τις μικτές συνολικές αποδοχές μας δηλαδή συνυπολογίζονται και τα επιδόματα εκτός του οικογενειακού. Οι επιπτώσεις των μέτρων επηρεάζουν άμεσα τον υπολογισμό των συντάξεων και του εφάπαξ.
Ειδικότερα το πακέτο των μέτρων προβλέπει τα εξής:
1. Χορήγηση εφάπαξ αφορολόγητου βοηθήματος στους χαμηλόμισθους δημοσίους υπαλλήλους το οποίο κυμαίνεται ως εξής:
- 500 ευρώ για δημοσίους υπαλλήλους με ονομαστικές αποδοχές (συμπεριλαμβανομένων και των επιδομάτων εκτός του οικογενειακού) έως 1.500 ευρώ το μήνα.
- 300 ευρώ για όσους λαμβάνουν αποδοχές από 1.500 - 1.700 ευρώ.
2. Μηδενικές αυξήσεις στους δημοσίους υπαλλήλους με ονομαστικές αποδοχές άνω των 1.700 ευρώ καθώς και στα ειδικά μισθολόγια (δικαστικοί, γιατροί κλπ)
3. Μηδενικές αυξήσεις στα επιδόματα που λαμβάνουν οι εργαζόμενοι στο δημόσιο τομέα.
4. Χορήγηση εφάπαξ αφορολόγητου βοηθήματος στους χαμηλοσυνταξιούχους του δημοσίου το οποίο κυμαίνεται ως εξής:
- 500 ευρώ για συντάξεις έως 800 ευρώ το μήνα.
- 300 ευρώ για συντάξεις από 800 -1.100 ευρώ.
5. Μηδενικές αυξήσεις στους συνταξιούχους με μηνιαίες αποδοχές άνω των 1.100 ευρώ το μήνα
Με τα μέτρα αυτά συνάδελφοι όλοι μπαίνουμε σε μισθολογικό πάγο οδηγώντας μας σε οικονομική και κοινωνική οπισθοδρόμηση. Είναι ψευδεπίγραφό ότι δεν θίγονται οι χαμηλόμισθοι και αυτό διότι το « βοήθημα» δεν θα δοθεί με βάση το βασικό μισθό αλλά όπως ανακοινώθηκε με βάση τις μικτές συνολικές αποδοχές μας δηλαδή συνυπολογίζονται και τα επιδόματα εκτός του οικογενειακού. Οι επιπτώσεις των μέτρων επηρεάζουν άμεσα τον υπολογισμό των συντάξεων και του εφάπαξ.
ΑΝΑΒΑΛΛΕΤΑΙ Η ΕΚΔΟΣΗ ΤΗΣ ΚΥΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΙΔΙΚΗ ΠΑΡΟΧΗ
ΜΕ ΤΡΟΠΟΛΟΓΙΑ ΠΟΥ ΚΑΤΑΤΕΘΗΚΕ ΣΤΟ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ ΤΟΥ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ « Σύστημα Άυλων Τίτλων, διατάξεις για την κεφαλαιαγορά, φορολογικά θέματα και λοιπές διατάξεις», η οποία συζητείται σήμερα 18/3/2009 στην ολομέλεια της Βουλής, παρατείνεται το χρονικό διάστημα για την έκδοση της προβλεπόμενης εφαρμοστέας ΚΥΑ προκειμένου να δοθεί η ειδική παροχή που καθιερώθηκε με το άρθρο 36 του ν. 3731/2008 στους υπαλλήλους των Περιφερειών από 2 μήνες που προβλέπονταν σε 6 μήνες. Η Κυβέρνηση συνάδελφοι κωλυσιεργώντας μέχρι σήμερα δεν προέβαινε στην έκδοση της ΚΥΑ αν και είχε περάσει το χρονικό διάστημα των δύο μηνών που προέβλεπε ο ν. 3731/2008 και με την τροπολογία μεταθέτει την έκδοση της στερώντας μας έτσι την δυνατότητα για την πενιχρή βελτίωση του μισθού μας. Επίσης στην ίδια τροπολογία, μετά από αίτημα της ΠΟΣΥΠ, προβλέπεται ότι δεν θα συμψηφίζεται στην εν λόγω ειδική παροχή η πρόσθετη αμοιβή που καταβάλλεται στους συναδέλφους των υπηρεσιών Αλλοδαπών και Μετανάστευσης.
Τρίτη 17 Μαρτίου 2009
ΔΙΚΑΣΤΙΚΗ ΑΠΟΦΑΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΟΣΜΕΤΡΗΣΗ ΤΗΣ ΘΗΤΕΙΑΣ ΣΤΟΝ ΥΠΟΛΟΓΙΣΜΟ ΣΥΝΤΑΞΗΣ
Την προσμέτρηση του χρόνου της στρατιωτικής θητείας για τον υπολογισμό της σύνταξης, και όχι απλά για να θεμελιωθεί συνταξιοδοτικό δικαίωμα, δέχθηκε με απόφασή του το Διοικητικό Εφετείο Τρίπολης, φέρνοντας τα πάνω κάτω στη χορήγηση των συντάξεων.
Με την απόφασή του το Δικαστήριο δικαίωσε τακτικό υπάλληλο της ΕΡΤ Α.Ε, ο οποίος επέλεξε για τη σύνταξή του το καθεστώς του ΙΚΑ Το δικαστήριο έκρινε μη νόμιμη εγκύκλιο του ΙΚΑ με την οποία συνυπολογιζόταν ο χρόνος της θητείας στο συνολικό χρόνο ασφάλισης και μετά προστίθετο ο πλασματικός χρόνος βάσει του ν.2747/1999.
«Εφόσον έχουν πραγματοποιήσει περισσότερες από 9.000 ημέρες εργασίας, δικαιούνται να προσμετρήσουν για την προσαύξηση του ποσού της σύνταξής τους τη στρατιωτική τους υπηρεσία μέχρι 3 χρόνια, καθόσον από καμιά διάταξη δεν προκύπτει ότι στον προστιθέμενο πλασματικό χρόνο συντάξιμης υπηρεσίας περιλαμβάνεται και η στρατιωτική υπηρεσία, η οποία, άλλωστε, σύμφωνα με το συνταξιοδοτικό καθεστώς του ΙΚΑ, δεν μπορεί να ληφθεί υπόψη για τη θεμελίωση του συνταξιοδοτικού δικαιώματος των μη συμπληρωσάντων το 58ο έτος της ηλικίας τους ασφαλισμένων», αναφέρεται στην απόφαση του Διοικητικού Εφετείου Τρίπολης.
Με την απόφασή του το Δικαστήριο δικαίωσε τακτικό υπάλληλο της ΕΡΤ Α.Ε, ο οποίος επέλεξε για τη σύνταξή του το καθεστώς του ΙΚΑ Το δικαστήριο έκρινε μη νόμιμη εγκύκλιο του ΙΚΑ με την οποία συνυπολογιζόταν ο χρόνος της θητείας στο συνολικό χρόνο ασφάλισης και μετά προστίθετο ο πλασματικός χρόνος βάσει του ν.2747/1999.
«Εφόσον έχουν πραγματοποιήσει περισσότερες από 9.000 ημέρες εργασίας, δικαιούνται να προσμετρήσουν για την προσαύξηση του ποσού της σύνταξής τους τη στρατιωτική τους υπηρεσία μέχρι 3 χρόνια, καθόσον από καμιά διάταξη δεν προκύπτει ότι στον προστιθέμενο πλασματικό χρόνο συντάξιμης υπηρεσίας περιλαμβάνεται και η στρατιωτική υπηρεσία, η οποία, άλλωστε, σύμφωνα με το συνταξιοδοτικό καθεστώς του ΙΚΑ, δεν μπορεί να ληφθεί υπόψη για τη θεμελίωση του συνταξιοδοτικού δικαιώματος των μη συμπληρωσάντων το 58ο έτος της ηλικίας τους ασφαλισμένων», αναφέρεται στην απόφαση του Διοικητικού Εφετείου Τρίπολης.
Δευτέρα 16 Μαρτίου 2009
ΣΥΛΛΟΓΙΚΕΣ ΔΙΑΠΡΑΓΜΑΤΕΥΣΕΙΣ ΣΤΟ ΔΗΜΟΣΙΟ ΓΙΑ ΤΟ ΕΤΟΣ 2009
Με εγκύκλιο του το Υπουργείο Εσωτερικών καλεί τις αντιπροσωπευτικές δευτεροβάθμιες συνδικαλιστικές οργανώσεις δηλαδή τις ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΕΣ για συλλογικές διαπραγματεύσεις σύμφωνα με το ν. 2738/1999 για το έτος 2009. Θυμίζουμε ότι η προσωπική διαφορά στις αποδοχές μας είναι προϊόν των συλλογικών διαπραγματεύσεων. Τους εργαζόμενους στις Περιφέρειες θα εκπροσωπήσει η ΠΟΣΥΠ για να διαπραγματευτεί μισθολογικά και άλλα θέματα που μας αφορούν και τα οποία μπορούν να αποτελέσουν αντικείμενο γενικής ή ειδικής συλλογικής σύμβασης ή συλλογικής συμφωνίας, όπως προβλέπεται στο νόμο αυτόν. Επειδή όμως με αναιτιολόγητη απόφαση ( κατά πλειοψηφία) του Δ.Σ. του ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ Π.Κ.Μ. δεν είναι μέλος της ΠΟΣΥΠ δεν θα έχουμε πλήρη δυνατότητα για προώθηση των αιτημάτων μας και πιθανόν την μη εφαρμογή των αποτελεσμάτων των διαπραγματεύσεων.
ΑΡΧΕΣ ΑΠΡΙΛΙΟΥ ΤΑ ΤΡΙΜΗΝΑ
Μετά από ενημέρωση μας από το αρμόδιο Υπουργείο, τα τρίμηνα που καταβάλλονται στους συναδέλφους οι οποίοι προέρχονται από το Υπ. Αγροτικής Ανάπτυξης &Τροφίμων θα καταβληθούν αρχές Απριλίου με τον ίδιο τρόπο που μέχρι τώρα δίδονταν. Επίσης μαζί θα καταβληθεί και το «Γεωτεχνικό Επίδομα» στο ίδιο ύψος που καταβλήθηκε την τελευταία φορά.
Κυριακή 15 Μαρτίου 2009
ΣΧΕΔΙΟ ΓΙΑ ΑΥΞΗΣΗ ΕΙΣΦΟΡΩΝ
Η Κυβέρνηση αφού οδήγησε τα Ασφαλιστικά Ταμεία σε χρεωκοπία με τα Δομημένα Ομολόγα τώρα σχεδιάζει να πληρώσουν το μάρμαρο οι εργαζόμενοι. Έτσι προκειμένου να εξασφαλίσει στο μέλλον τα αναγκαία έσοδα για την καταβολή του εφάπαξ από το Ταμείο Πρόνοιας Δημοσίων Υπαλλήλων με εισήγηση της Διοίκησης του Ταμείου που κοινοποιήθηκε στην ΑΔΕΔΥ σχεδιάζει πέρα από την προσφυγή στο δανεισμό (με 300 εκατ. ευρώ άμεσα ώστε να καταβληθούν, σταδιακά, τα ποσά του εφάπαξ τα οποία οφείλονται σε 15.000 δημοσίους υπαλλήλους) και την εφαρμογή σειράς πρόσθετων μέτρων για να αυξηθούν τα έσοδα. Tα μέτρα είναι:
1. H υποχρεωτική παρακράτηση 1 μισθού από τους νεοπροσλαμβανόμενους στο Δημόσιο υπαλλήλους.
2. H παρακράτηση πρόσθετης εισφοράς 2% υπέρ του TΠΔY από τα πάσης φύσεως καταβαλλόμενα επιδόματα τα οποία, σήμερα, δεν συνυπολογίζονται ούτε στο εφάπαξ ούτε στις συντάξιμες αποδοχές των υπαλλήλων (παρακρατείται εισφορά μόνο επί του βασικού μισθού των).
3. H αναζήτηση «φόρμουλας» για την ένταξη στο σύστημα ασφάλισης του Δημοσίου των περίπου 100.000 εργαζομένων με συμβάσεις αορίστου χρόνου.
Tο σχέδιο ενίσχυσης της ρευστότητας του TΠΔY θα συζητήσει η Εκτελεστική Επιτροπή της AΔEΔY την Tρίτη αποκλείοντας, σε κάθε περίπτωση, την προσφυγή στο δανεισμό.
ΤΟ ΑΙΤΗΜΑ ΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΕΙΝΑΙ Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΝΑ ΕΠΙΧΟΡΗΓΗΣΕΙ ΤΑ ΤΑΜΕΙΑ ΠΡΟΚΕΙΜΕΝΟΥ ΝΑ ΑΝΤΑΠΟΚΡΙΘΟΥΝ ΣΤΙΣ ΥΠΟΧΡΕΩΣΕΙΣ ΤΟΥΣ.
Πέμπτη 12 Μαρτίου 2009
Η ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΟΥ ΑΡΕΙΟΥ ΠΑΓΟΥ ΓΙΑ ΤΑ 176 ΕΥΡΩ
Η ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΟΥ ΑΡΕΙΟΥ ΠΑΓΟΥ ΓΙΑ ΤΑ 176 ΕΥΡΩ
ΣΥΝΑΔΕΛΦΟΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΛΗΡΕΣΤΕΡΗ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗΣ ΣΑΣ, ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΕΠΙΔΟΜΑ ΤΩΝ 176 ΕΥΡΩ , ΔΗΜΟΣΙΕΥΟΥΜΕ ΤΗΝ ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΟΥ ΑΡΕΙΟΥ ΠΑΓΟΥ ΓΙΑ ΝΑ ΕΧΕΤΕ ΠΛΗΡΗ ΕΙΚΟΝΑ ΓΙΑ ΠΟΙΟΥΣ ΥΠΑΛΛΗΛΟΥΣ ΑΦΟΡΑ।
Αριθμός 93/2009ΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΤΟΥ ΑΡΕΙΟΥ ΠΑΓΟΥΒ2' Πολιτικό ΤμήμαΣΥΓΚΡΟΤΗΘΗΚΕ από τους Δικαστές: Σπυρίδωνα Κολυβά, Αντιπρόεδρο του Αρείου Πάγου, Χρήστο Αλεξόπουλο, Αντώνιο Αθηναίο, Γρηγόριο Κουτσόπουλο και Σαράντη Δρινέα, Αρεοπαγίτες।ΣΥΝΗΛΘΕ σε δημόσια συνεδρίαση στο Κατάστημά του, στις 11 Νοεμβρίου 2008, με την παρουσία και της Γραμματέως Σουζάνας Κουφιάδου, για να δικάσει την υπόθεση μεταξύ:Του αναιρεσείοντος: Νομικού Προσώπου Δημοσίου Δικαίου με την επωνυμία"Γενικό Νοσοκομείο Eδεσσας", που εδρεύει στην Eδεσσα και εκπροσωπείται νόμιμα, το οποίο εκπροσώπησε ο πληρεξούσιος δικηγόρος Γεώργιος Χριστοδουλόπουλος.Των αναιρεσιβλήτων: 1) Ψ1, 2) Ψ2 και 3) Ψ3, οι οποίες δεν εμφανίστηκαν ούτε εκπροσωπήθηκαν από πληρεξούσιο δικηγόρο. Η ένδικη διαφορά άρχισε με την από 20.06.2005 αγωγή των ήδη αναιρεσιβλήτων, που κατατέθηκε στο Ειρηνοδικείο Eδεσσας. Εκδόθηκαν οι αποφάσεις: 12/2006 οριστική του ίδιου δικαστηρίου και 38/2007 του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Eδεσσας. Την αναίρεση της τελευταίας αποφάσεως ζητεί το αναιρεσείον με την από 23.10.2007 αίτησή του. Κατά τη συζήτηση της αιτήσεως αυτής, που εκφωνήθηκε από το πινάκιο, οι διάδικοι παραστάθηκαν όπως σημειώνεται πιο πάνω. Ο Εισηγητής Αρεοπαγίτης Σαράντης Δρινέας ανέγνωσε την από 14.10.2008έκθεσή του, με την οποία εισηγήθηκε την απόρριψη της κρινόμενης αιτήσεως αναιρέσεως. Ο πληρεξούσιος του αναιρεσείοντος ζήτησε την παραδοχή της αιτήσεως και την καταδίκη του αντιδίκου μέρους στη δικαστική δαπάνη.ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟΕπειδή από τις προσκομιζόμενες με επίκληση ..... και ..... και .....εκθέσεις επιδόσεως της δικαστικής επιμελήτριας στο Πρωτοδικείο Εδεσσας ..... προκύπτει ότι ακριβές αντίγραφο της αιτήσεως αναιρέσεως με πράξη ορισμού δικασίμου για την αναφερόμενη στην αρχή της παρούσας δικάσιμο και με κλήση προς συζήτηση για τη δικάσιμο αυτή επεδόθη νομίμως και εμπροθέσμως στις αναιρεσίβλητες αντιστοίχως. Επομένως, εφόσον οι τελευταίες δεν εμφανίσθηκαν στο ακροατήριο κατά την εκφώνηση της υποθέσεως από το οικείο πινάκιο ούτε κατέθεσαν, κατ' άρθρο 242 παρ. 2 του ΚΠολΔ, δήλωση μη παραστάσεως κατά τη συζήτηση, πρέπει το δικαστήριο, κατ' άρθρο 576 παρ. 2 του ίδιου κώδικα, να προχωρήσει στη συζήτηση της αιτήσεως παρά την απουσίατων αναιρεσιβλήτων.Επειδή, η διάταξη του άρθρ. 4 § 1 του Συντάγματος, η οποία ορίζει ότι οι Eλληνες είναι ίσοι ενώπιον του νόμου και καθιερώνει όχι μόνο την ισότητα των Ελλήνων έναντι του νόμου αλλά και την ισότητα του νόμου έναντι αυτών, δεσμεύει και τον κοινό νομοθέτη και τον υποχρεώνει, όταν πρόκειται να ρυθμίσει ουσιωδώς όμοια πράγματα, σχέσεις ή καταστάσεις και κατηγορίες προσώπων, να μη μεταχειρίζεται κατά τρόπο ανόμοιο τις περιπτώσεις αυτές εισάγοντας εξαιρέσεις και κάνοντας διακρίσεις, εκτός αν αυτό επιβάλλουν λόγοι κοινωνικού ή δημοσίου συμφέροντος, η συνδρομή των οποίων υπόκειται στον έλεγχο των δικαστηρίων. Επομένως, αν γίνει από τον νόμο ειδική ρύθμιση για ορισμένη κατηγορία προσώπων και αποκλείεται από τη ρύθμιση αυτή κατ' αδικαιολόγητη δυσμενή διάκριση άλλη κατηγορία προσώπων, για την οποία συντρέχει ο ίδιος λόγος που επιβάλει την ειδική μεταχείριση, η διάταξη αυτή που εισάγει τη δυσμενή αυτή μεταχείριση, είναι ανίσχυρη ως αντισυνταγματική.Τα ίδια ισχύουν και όταν η ειδική ρύθμιση αφορά μισθό, σύνταξη ή άλλη παροχή προς δημόσιο λειτουργό ή υπάλληλο και γενικώς μισθωτό, οπότε, στην περίπτωση κατά την οποία γίνεται αδικαιολόγητη διάκριση, τα δικαστήρια επιδικάζουν την παροχή αυτή και σε εκείνους που αδικαιολόγητα εξαιρούνται, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι παραβιάζεται από τη δικαστική εξουσία η αρχή της διακρίσεως των εξουσιών που θεσπίζεται από τα άρθρ. 1, 26, 73 επ. και 87 επ. του Συντάγματος, αφού τα δικαστήρια στην περίπτωση αυτή υποχρεούνται σύμφωνα με τα άρθρ. 87 § § 1 και 2, 93 § 4 και 120 § 2 του Συντ., να ασκήσουν έλεγχο στο έργο της νομοθετικής εξουσίας και να εφαρμόσουν σε όλη την έκταση την αρχή της ισότητας και με βάση την αρχή αυτή να καταλήξουν στην εφαρμογή του νόμου που περιέχει την ευμενή ρύθμιση. Εάν τα δικαστήρια περιορίζονταν να κηρύξουν μόνο την αντισυνταγματικότητα της διατάξεως που εισάγει τη δυσμενή διάκριση, χωρίς να μπορούν να επεκτείνουν την ειδική ευμενή ρύθμιση και υπέρ εκείνου σε βάρος του οποίου έγινε η δυσμενής διάκριση, τότε θα παρέμενε η αντισυνταγματική ανισότητα και δεν θα έχει ουσιαστικό περιεχόμενο η ζητούμενη δικαστική προστασία. Αυτό δε δεν αντίκειται στο άρθρ. 80 § 1 του Συντ., κατά το οποίο "μισθός, σύνταξη, χορηγία ή αμοιβή ούτε εγγράφεται στον προϋπολογισμό του Κράτους ούτε παρέχεται χωρίς οργανικό ή άλλο ειδικό νόμο",ότι ο νόμος υπάρχει και είναι αυτός που περιέχει την ευμενή διάταξη (ΑΠ (ολ) 28/1992, 13/91, ΑΠ 60/2002). Περαιτέρω, κατά το άρθρ. 13 § 1 του Ν. 2738/99, (ο οποίος εισήγαγε τον θεσμό των συλλογικών διαπραγματεύσεων), η συλλογική διαπραγμάτευση για ρύθμιση ζητημάτων των όρων και συνθηκών απασχόλησης υπαλλήλων, που δεν ρυθμίζεται σύμφωνα με τα προβλεπόμενα στο άρθρο 3 του ίδιου νόμου, λόγω συνταγματικών περιορισμών (όπως ιδίως είναι τα ζητήματα μισθών, συντάξεων, σύστασης οργανικών θέσεων, προσόντων, τρόπουδιορισμού κλπ) μπορεί να καταλήγει σε συλλογική συμφωνία. Κατά την παρ. 2 του ίδιου άρθρου, η συμφωνία αυτή δεν αποτελεί συλλογική σύμβαση εργασίας, συνεπάγεται όμως για το Δημόσιο ή ΝΠΔΔ ή ΟΤΑ: α) είτε την έκδοση κανονιστικών πράξεων, εφόσον τα θέματα της συμφωνίας μπορεί να ρυθμισθούν κανονιστικώς βάσει υπάρχουσας σχετικής εξουσιοδότησης νόμου, β) είτε την προώθηση σχετικής νομοθετικής ρυθμίσεως των θεμάτων της συμφωνίας.Αντικείμενο του περιεχομένου της συμφωνίας μπορεί να αποτελεί και ο χρόνος υλοποίησης της δέσμευσης για την έκδοση κανονιστικών πράξεων ή προώθησης νομοθετικών ρυθμίσεων κατά περίπτωση. Με το άρθρ. 14 του Ν. 3016/2002 "για την εταιρική διακυβέρνηση, θέματα μισθολογίου και άλλες διατάξεις" ορίσθηκαν μεταξύ άλλων τα εξής: "1. Με κοινές αποφάσεις των Υπουργών Οικονομίας και Οικονομικών, Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης και του κατά περίπτωση αρμοδίου υπουργού ρυθμίζονται τα θέματα των συλλογικών συμφωνιών που συνάπτονται κατ' εφαρμογή των διατάξεων του άρθρ. 13 του Ν. 2738/1999και αφορούν θέματα μισθών και αμοιβών, συμπεριλαμβανομένων και αυτών που υπεγράφησαν κατά το έτος 2001. 2. Με όμοιες αποφάσεις οι ρυθμίσεις της προηγούμενης παραγράφου είναι δυνατόν να επεκτείνονται ενόλω ή εν μέρει και στο λοιπό προσωπικό του Δημοσίου, των οργανισμών τοπικής αυτοδιοίκησης (ΟΤΑ) και λοιπών νομικών προσώπων δημοσίου δικαίου (Ν.Π.Δ.Δ.), που δεν συμμετείχε στη σύναψη συλλογικών συμφωνιών του άρθρου 13 του Ν. 2738/1999 και μέχρι του ποσού των εκατόν εβδομήντα έξι (176) ευρώ. 3. Αν καταβάλλονται οποιουδήποτεείδους πρόσθετες μισθολογικές παροχές, που υπολείπονται του ποσού των 175 ευρώ, επιτρέπεται να χορηγείται μόνο η διαφορά μέχρι του ποσού αυτού. Οι ρυθμίσεις αυτές, όσον αφορά το προσωπικό των Ο.Τ.Α. και το προσωπικό των λοιπών Ν.Π.Δ.Δ., περιορίζονται στις υφιστάμενες από τον προϋπολογισμό τους δυνατότητες. 4. Με τι προβλεπόμενες από τις διατάξεις των παρ. 1 και 2 του άρθρου αυτού κοινές υπουργικές αποφάσεις καθορίζονται ειδικότερα: α) οι δικαιούχοι των παροχών και το ύψος τους, λαμβάνοντας υπόψη για τη χορήγηση ή μη των παροχών αυτών το συνολικό ποσό των καταβαλλόμενων μηνιαίων αποδοχών και λοιπών παροχών, επιδομάτων και αποζημιώσεων από οποιαδήποτε πηγή, β) οι όροι, οι προϋποθέσεις και οι περιορισμοί για τη χορήγηση των παροχών αυτών, η διαδικασία και ο χρόνος καταβολής, καθώς και ο τρόπος αντιμετώπισης της σχετικής δαπάνης, γ) κάθε άλλη αναγκαία λεπτομέρεια για τη χορήγησή τους...Οι διατάξεις του άρθρου αυτού ισχύουν από 1.1.2002". Δυνάμει τηςπροαναφερθείσας εξουσιοδοτικής διατάξεως και αφού είχαν προηγηθεί ειδικές συλλογικές συμφωνίες του Ελληνικού Δημοσίου με τους αντίστοιχους κλάδους υπαλλήλων (όπως προαναφέρθηκε, με την προαναφερθείσα εξουσιοδοτική διάταξη του άρθρ. 14 § 2 του Ν. 3016/2002, η ρύθμιση της παρ. 1, δηλαδή της χορήγησης της ειδικής παροχής, μπορούσε να επεκτείνεται και στο προσωπικό της Δημόσιας Διοίκησης που δεν συμμετείχε στη σύναψη των συλλογικών συμφωνιών, του άρθρ. 13 του Ν. 2738/1999), εκδόθηκαν πολλές κοινές Υπουργικές Αποφάσεις (ΚΥΑ), με τις οποίες χορηγήθηκε η παραπάνω χρηματική παροχή, ύψους 88 ευρώ μηνιαίως για το χρονικό διάστημα από 1-1-2002 και 176 Ευρώ από 1-7-2002, σε όλους σχεδόν τους επί σχέσει δημοσίου και ιδιωτικού δικαίου υπαλλήλους του Ελληνικού Δημοσίου, των ΟΤΑ και των ΝΠΔΔ, των οποίων οι αποδοχές διέπονται από τις διατάξεις του Ν. 2470/1997 "αναμόρφωση μισθολογίου προσωπικού της Δημόσιας Διοίκησης και άλλες συναφείς διατάξεις".Ειδικότερα, εκδόθηκαν οι αναφερόμενες λεπτομερώς στην προσβαλλόμενη με την κρινόμενη αναίρεση απόφαση πενηνταπέντε (55) συνολικά κοινές Υπουργικές Αποφάσεις και επί πλέον, 1) με τη 2/44212/0022/ΦΕΚ Β' 1266/27-9-2002 απόφαση των Υπουργών Οικονομίας και Οικονομικών, Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης και του αρμόδιου Υπουργού Υγείας και Πρόνοιας, χορηγήθηκε η ειδική αυτή παροχή σε όλους τους υπαλλήλους του Υπουργείου Υγείας και Πρόνοιας και με τη 2/35486/0022/ΦΕΚ Β'1081/4-8-2003 ΚΥΑ των προαναφερθέντων,η οποία συμπληρώθηκε με τη 2/55350/1022/ΦΕΚ Β 173/24-11-2003 όμοια,χορηγήθηκε η ειδική αυτή παροχή σε όλους τους υπαλλήλους των ΝΠΔΔ πουεποπτεύονται από το Υπουργείο Υγείας και Πρόνοιας, των οποίων οι αποδοχές διέπονται από τον Ν. 2470/1997, δηλαδή στους υπαλλήλους του Πανελληνίου Φαρμακευτικού Συλλόγου, του Πανελληνίου Ιατρικού Συλλόγου, της Ελληνικής Οδοντιατρικής Εταιρείας, της Μέσης Τεχνικής Επαγγελματικής Σχολής Αθηνών "Α. ΦΛΕΜΙΝΓΚ" και όλων των Πε-Συ Υγείας της Χώρας. Από τα προεκτεθέντα προκύπτει ότι η μισθολογική αυτή παροχή χορηγήθηκε σε όλους τους μονίμους και με σύμβαση εργασίας ιδιωτικού δικαίου υπαλλήλους των ανωτέρω Υπουργείων, Οργανισμών, ΝΠΔΔ και ΟΤΑ, των οποίων οι αποδοχές διέπονται από τις διατάξειςτου Ν. 2470/97, καθώς και στους αποσπασμένους ή τοποθετουμένους από άλλα Υπουργεία, ΟΤΑ και λοιπά ΝΠΔΔ. Όλες οι προαναφερθείσες ΚΥΑ έχουν ουσιωδώς όμοιο περιεχόμενο: Επικαλούνται τις διατάξεις των αρθρ. 14 του Ν. 3016/2002 και 1 του Ν. 3029/2002, καθορίζουν το ποσό της ειδικής παροχής σε 88 ευρώ από 1-1-2002 και σε 176 Ευρώ από 1-7-2002, ορίζουν ότι η καταβολή αυτής εξακολουθεί και κατά το χρονικό διάστημα των θεσμοθετημένων αδειών (κανονικών, συνδικαλιστικών, εκπαιδευτικών, λοχείας, κινήσεως κλπ), ότι υπόκειται στις συνήθεις κρατήσεις των επιδομάτων και ότι συνεντέλλεται με τις μηνιαίες αποδοχές των δικαιούχων και αναφέρουν ως δικαιουμένους της αρχής όλους τους υπαλλήλους της αντίστοιχης υπηρεσίας που αφορά η απόφαση, χωρίς μνεία κάποιου λόγου ή αιτίας που δικαιολογεί τη χορήγησή της ειδικά στους εν λόγω υπαλλήλους. Ενώ δηλαδή η χορήγηση της μηνιαίας ειδικής παροχής του άρθρ. 14 του Ν. 3016/2002 προβλέφθηκε προκειμένου να εξομαλυνθούν οι μισθολογικές διαφορές υπέρ των χαμηλόμισθων υπαλλήλων, οι οποίοι δεν λαμβάνουν πρόσθετες μισθολογικές παροχές, με τις προαναφερόμενες υπουργικές αποφάσεις χορηγήθηκε η ειδική αυτή παροχή χωρίς να γίνεται στις διατάξεις τους η συγκεκριμένη αναφορά ότι δεν λαμβάνουν πράγματι πρόσθετες μισθολογικές παροχές. Eτσι με τη χορήγηση της αμοιβής αυτής και μάλιστα σε ιδιαίτερα σύντομο χρονικό διάστημα σε μεγάλο αριθμό υπαλλήλων που αφενός δεν πληρούσαν αποδεδειγμένα την εν λόγω προϋπόθεση και αφετέρου ευρίσκονταν σε τελείως διαφορετικές μεταξύ τους εργασιακές συνθήκες, η παροχή αυτή απέκτησε τον χαρακτήρα μισθολογικής παροχής που προσαυξάνει, χωρίς άλλη προϋπόθεση, τον μισθό όλων ανεξαιρέτως των υπαλλήλων του Δημοσίου, ΟΤΑ και ΝΠΔΔ, που αμείβονται σύμφωνα με τις εκάστοτε ισχύουσες διατάξεις του μισθολογίου του προσωπικού της Δημόσιας Διοίκησης. Εξάλλου, με το άρθρ. 24 § 2 του Ν. 3205/2003 "μισθολογική ρύθμιση λειτουργών και υπαλλήλων του Δημοσίου, ΝΠΔΔ και ΟΤΑ, μονίμων στελεχών των Ενόπλων Δυνάμεων και αντιστοίχων της Ελληνικής Αστυνομίας, του Πυροσβεστικού και Λιμενικού Σώματος και άλλες συναφείς διατάξεις", ορίσθηκε μεταξύ άλλων ότι ποσά που καταβάλλονται μέχρι την έναρξη ισχύος του παρόντος νόμου, σύμφωνα με κοινές αποφάσεις των Υπουργών Οικονομίας και Οικονομικών, Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης και του κατά περίπτωση αρμόδιου υπουργού που εκδόθηκαν κατ' εξουσιοδότηση του άρθρ. 14 του Ν. 3016/2002 ως ειδική παροχή, διατηρούνται ως προσωπική διαφορά μειούμενη από οποιαδήποτε μελλοντική χορήγηση νέου επιδόματος, παροχής ή αποζημιώσεως ή από αύξηση του κινήτρου απόδοσης του άρθρ. 12 του παρόντος νόμου, από της ενάρξεως δε ισχύος του νόμου αυτού (1-1-2004) οι ανωτέρω ΚΥΑ καταργούνται (βλ. και άρθρ. 28 § 4 του ίδιου νόμου). Επομένως, η διαδοχική χορήγηση της ειδικής παροχής του άρθρ. 14 του Ν. 3016/2002 σε όλους σχεδόν τους υπαλλήλους του Δημοσίου, των ΟΤΑ και των ΝΠΔΔ που αμείβονται σύμφωνα με τις διατάξεις του μισθολογίου του προσωπικού της Δημόσιας Διοίκησης, αδιακρίτως του φορέα, της φύσεως, του είδους και των συνθηκών εργασίας αυτού, κατέστησε την παροχή αυτή προσαύξηση του μισθού. Eτσι, κάθε υπάλληλος αμειβόμενος σύμφωνα με τις διατάξεις αυτές δικαιούται, κατ' εφαρμογή της αρχής της ισότητας, να λαμβάνει ως τμήμα του μισθού το την εν λόγω παροχή, την οποία μόνο από 1-1-2004 (έναρξη ισχύος του Ν. 3205/2003) και εντεύθεν δεν δικαιούται να λαμβάνει ή λαμβάνει μειωμένη, εφόσον αποδειχθεί ότι ο συγκεκριμένος υπάλληλος λαμβάνει κάποια πρόσθετη μισθολογική παροχή σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρ. 14 του Ν. 3016/2002 ή του χορηγήθηκε κάποια νέα παροχή ή αυξήθηκε το κίνητρο απόδοσης. Στην προκειμένη περίπτωση, με την προσβαλλόμενη απόφαση το Πολυμελές Πρωτοδικείο Eδεσσας που δίκασε ως Εφετείο δέχθηκε ανελέγκτως ότι οι αναιρεσίβλητες είναι υπάλληλοι του αναιρεσείοντος ΝΠΔΔ με σύμβαση εργασίας ιδιωτικού δικαίου αόριστου χρόνου, οι οποίες αμείβονται σύμφωνα με τις ισχύουσες διατάξεις περί ενιαίου μισθολογίου του προσωπικού της Δημόσιας Διοίκησης και ειδικότερα μέχρι 31-12-2003 σύμφωνα με τις διατάξεις του Ν. 2470/1997 βάσει της 2026439/3480 /0022/30-5/6-6-97 αποφάσεως του Υπουργού Εσωτερικών (ΦΕΚ Β' 462/97) και από 1-1-2004 σύμφωνα με τις διατάξεις του Ν. 3205/2003 βάσει της 2/7093/0022/2004 αποφάσεως του Υπουργού Οικονομικών (ΦΕΚ Β' 215/2004).Oτι οι προαναφερθείσες εργαζόμενες δεν έλαβαν την ένδικη μισθολογική παροχή του άρθρ. 14 του Ν. 3016/2002, της οποίας η χορήγηση συνιστά ευθεία και γενική αύξηση των αποδοχών των υπαλλήλων που υπάγονται στο ενιαίο μισθολογικό πλαίσιο των υπαλλήλων του Δημοσίου, των ΟΤΑ και των ΝΠΔΔ και δεν συναρτάται με καμία άλλη προϋπόθεση, όπως ιδιαίτερες συνθήκες εργασίας, το είδος της εργασίας ή τα πρόσωπα των εργαζομένων και ως εκ τούτου η μη χορήγησή της συνιστά παράβαση της συνταγματικής αρχής της ισότητας σε συνδυασμό με την αρχή της ίσης αμοιβής για ίσης αξίας εργασία (άρθρ. 14 και 22 του Συντ.) και ακόμη ότι μετά την κατάργηση του άρθρ. 14 του Ν. 3016/2002 και των κατ' εξουσιοδότηση αυτού εκδοθεισών υπουργικών αποφάσεων με το άρθρ. 28 § 4 του Ν. 3205/2003, η ένδικη μισθολογική παροχή διατηρήθηκε ως προσωπική διαφορά, η οποία μειώνεται μόνο από μελλοντικές χορηγήσεις κατά τα προβλεπόμενα από την ίδια διάταξη. Με τις παραδοχές αυτές το Εφετείο απέρριψε την έφεση, επικυρώνοντας την πρωτόδικη απόφαση, η οποία είχε δεχθεί την αγωγή των εργαζομένων και είχε υποχρεώσει το αναιρεσείον να του καταβάλει την ένδικη παροχή. Eτσι που έκρινε το Εφετείο δεν παραβίασε με εσφαλμένη ερμηνεία της ουσιαστικού δικαίου διατάξεις των άρθρ. 4 § 1 του Συντάγματος, 14 του Ν. 3016/2002 και 28 § 4 του Ν. 3205/2003 και οι αντίθετοι από το άρθρ. 560 αρ. 1 του ΚΠολΔ λόγοι της αναίρεσης πρέπει να απορριφθούν ως αβάσιμοι.ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣΑπορρίπτει την από 23-10-2007 αίτηση αναιρέσεως του Νομικού ΠροσώπουΔημοσίου Δικαίου με την επωνυμία "Γενικό Νοσοκομείο Εδεσσας" κατά της30/2007 αποφάσεως του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Εδεσσας.Κρίθηκε και αποφασίσθηκε στην Αθήνα, στις 25 Νοεμβρίου 2008.Ο ΑΝΤΙΠΡΟΕΔΡΟΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ Δημοσιεύθηκε στην Αθήνα, σε δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριό του στις 13 Ιανουαρίου 2009.Ο ΑΝΤΙΠΡΟΕΔΡΟΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ
ΣΥΝΑΔΕΛΦΟΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΛΗΡΕΣΤΕΡΗ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗΣ ΣΑΣ, ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΕΠΙΔΟΜΑ ΤΩΝ 176 ΕΥΡΩ , ΔΗΜΟΣΙΕΥΟΥΜΕ ΤΗΝ ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΟΥ ΑΡΕΙΟΥ ΠΑΓΟΥ ΓΙΑ ΝΑ ΕΧΕΤΕ ΠΛΗΡΗ ΕΙΚΟΝΑ ΓΙΑ ΠΟΙΟΥΣ ΥΠΑΛΛΗΛΟΥΣ ΑΦΟΡΑ।
Αριθμός 93/2009ΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΤΟΥ ΑΡΕΙΟΥ ΠΑΓΟΥΒ2' Πολιτικό ΤμήμαΣΥΓΚΡΟΤΗΘΗΚΕ από τους Δικαστές: Σπυρίδωνα Κολυβά, Αντιπρόεδρο του Αρείου Πάγου, Χρήστο Αλεξόπουλο, Αντώνιο Αθηναίο, Γρηγόριο Κουτσόπουλο και Σαράντη Δρινέα, Αρεοπαγίτες।ΣΥΝΗΛΘΕ σε δημόσια συνεδρίαση στο Κατάστημά του, στις 11 Νοεμβρίου 2008, με την παρουσία και της Γραμματέως Σουζάνας Κουφιάδου, για να δικάσει την υπόθεση μεταξύ:Του αναιρεσείοντος: Νομικού Προσώπου Δημοσίου Δικαίου με την επωνυμία"Γενικό Νοσοκομείο Eδεσσας", που εδρεύει στην Eδεσσα και εκπροσωπείται νόμιμα, το οποίο εκπροσώπησε ο πληρεξούσιος δικηγόρος Γεώργιος Χριστοδουλόπουλος.Των αναιρεσιβλήτων: 1) Ψ1, 2) Ψ2 και 3) Ψ3, οι οποίες δεν εμφανίστηκαν ούτε εκπροσωπήθηκαν από πληρεξούσιο δικηγόρο. Η ένδικη διαφορά άρχισε με την από 20.06.2005 αγωγή των ήδη αναιρεσιβλήτων, που κατατέθηκε στο Ειρηνοδικείο Eδεσσας. Εκδόθηκαν οι αποφάσεις: 12/2006 οριστική του ίδιου δικαστηρίου και 38/2007 του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Eδεσσας. Την αναίρεση της τελευταίας αποφάσεως ζητεί το αναιρεσείον με την από 23.10.2007 αίτησή του. Κατά τη συζήτηση της αιτήσεως αυτής, που εκφωνήθηκε από το πινάκιο, οι διάδικοι παραστάθηκαν όπως σημειώνεται πιο πάνω. Ο Εισηγητής Αρεοπαγίτης Σαράντης Δρινέας ανέγνωσε την από 14.10.2008έκθεσή του, με την οποία εισηγήθηκε την απόρριψη της κρινόμενης αιτήσεως αναιρέσεως. Ο πληρεξούσιος του αναιρεσείοντος ζήτησε την παραδοχή της αιτήσεως και την καταδίκη του αντιδίκου μέρους στη δικαστική δαπάνη.ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟΕπειδή από τις προσκομιζόμενες με επίκληση ..... και ..... και .....εκθέσεις επιδόσεως της δικαστικής επιμελήτριας στο Πρωτοδικείο Εδεσσας ..... προκύπτει ότι ακριβές αντίγραφο της αιτήσεως αναιρέσεως με πράξη ορισμού δικασίμου για την αναφερόμενη στην αρχή της παρούσας δικάσιμο και με κλήση προς συζήτηση για τη δικάσιμο αυτή επεδόθη νομίμως και εμπροθέσμως στις αναιρεσίβλητες αντιστοίχως. Επομένως, εφόσον οι τελευταίες δεν εμφανίσθηκαν στο ακροατήριο κατά την εκφώνηση της υποθέσεως από το οικείο πινάκιο ούτε κατέθεσαν, κατ' άρθρο 242 παρ. 2 του ΚΠολΔ, δήλωση μη παραστάσεως κατά τη συζήτηση, πρέπει το δικαστήριο, κατ' άρθρο 576 παρ. 2 του ίδιου κώδικα, να προχωρήσει στη συζήτηση της αιτήσεως παρά την απουσίατων αναιρεσιβλήτων.Επειδή, η διάταξη του άρθρ. 4 § 1 του Συντάγματος, η οποία ορίζει ότι οι Eλληνες είναι ίσοι ενώπιον του νόμου και καθιερώνει όχι μόνο την ισότητα των Ελλήνων έναντι του νόμου αλλά και την ισότητα του νόμου έναντι αυτών, δεσμεύει και τον κοινό νομοθέτη και τον υποχρεώνει, όταν πρόκειται να ρυθμίσει ουσιωδώς όμοια πράγματα, σχέσεις ή καταστάσεις και κατηγορίες προσώπων, να μη μεταχειρίζεται κατά τρόπο ανόμοιο τις περιπτώσεις αυτές εισάγοντας εξαιρέσεις και κάνοντας διακρίσεις, εκτός αν αυτό επιβάλλουν λόγοι κοινωνικού ή δημοσίου συμφέροντος, η συνδρομή των οποίων υπόκειται στον έλεγχο των δικαστηρίων. Επομένως, αν γίνει από τον νόμο ειδική ρύθμιση για ορισμένη κατηγορία προσώπων και αποκλείεται από τη ρύθμιση αυτή κατ' αδικαιολόγητη δυσμενή διάκριση άλλη κατηγορία προσώπων, για την οποία συντρέχει ο ίδιος λόγος που επιβάλει την ειδική μεταχείριση, η διάταξη αυτή που εισάγει τη δυσμενή αυτή μεταχείριση, είναι ανίσχυρη ως αντισυνταγματική.Τα ίδια ισχύουν και όταν η ειδική ρύθμιση αφορά μισθό, σύνταξη ή άλλη παροχή προς δημόσιο λειτουργό ή υπάλληλο και γενικώς μισθωτό, οπότε, στην περίπτωση κατά την οποία γίνεται αδικαιολόγητη διάκριση, τα δικαστήρια επιδικάζουν την παροχή αυτή και σε εκείνους που αδικαιολόγητα εξαιρούνται, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι παραβιάζεται από τη δικαστική εξουσία η αρχή της διακρίσεως των εξουσιών που θεσπίζεται από τα άρθρ. 1, 26, 73 επ. και 87 επ. του Συντάγματος, αφού τα δικαστήρια στην περίπτωση αυτή υποχρεούνται σύμφωνα με τα άρθρ. 87 § § 1 και 2, 93 § 4 και 120 § 2 του Συντ., να ασκήσουν έλεγχο στο έργο της νομοθετικής εξουσίας και να εφαρμόσουν σε όλη την έκταση την αρχή της ισότητας και με βάση την αρχή αυτή να καταλήξουν στην εφαρμογή του νόμου που περιέχει την ευμενή ρύθμιση. Εάν τα δικαστήρια περιορίζονταν να κηρύξουν μόνο την αντισυνταγματικότητα της διατάξεως που εισάγει τη δυσμενή διάκριση, χωρίς να μπορούν να επεκτείνουν την ειδική ευμενή ρύθμιση και υπέρ εκείνου σε βάρος του οποίου έγινε η δυσμενής διάκριση, τότε θα παρέμενε η αντισυνταγματική ανισότητα και δεν θα έχει ουσιαστικό περιεχόμενο η ζητούμενη δικαστική προστασία. Αυτό δε δεν αντίκειται στο άρθρ. 80 § 1 του Συντ., κατά το οποίο "μισθός, σύνταξη, χορηγία ή αμοιβή ούτε εγγράφεται στον προϋπολογισμό του Κράτους ούτε παρέχεται χωρίς οργανικό ή άλλο ειδικό νόμο",ότι ο νόμος υπάρχει και είναι αυτός που περιέχει την ευμενή διάταξη (ΑΠ (ολ) 28/1992, 13/91, ΑΠ 60/2002). Περαιτέρω, κατά το άρθρ. 13 § 1 του Ν. 2738/99, (ο οποίος εισήγαγε τον θεσμό των συλλογικών διαπραγματεύσεων), η συλλογική διαπραγμάτευση για ρύθμιση ζητημάτων των όρων και συνθηκών απασχόλησης υπαλλήλων, που δεν ρυθμίζεται σύμφωνα με τα προβλεπόμενα στο άρθρο 3 του ίδιου νόμου, λόγω συνταγματικών περιορισμών (όπως ιδίως είναι τα ζητήματα μισθών, συντάξεων, σύστασης οργανικών θέσεων, προσόντων, τρόπουδιορισμού κλπ) μπορεί να καταλήγει σε συλλογική συμφωνία. Κατά την παρ. 2 του ίδιου άρθρου, η συμφωνία αυτή δεν αποτελεί συλλογική σύμβαση εργασίας, συνεπάγεται όμως για το Δημόσιο ή ΝΠΔΔ ή ΟΤΑ: α) είτε την έκδοση κανονιστικών πράξεων, εφόσον τα θέματα της συμφωνίας μπορεί να ρυθμισθούν κανονιστικώς βάσει υπάρχουσας σχετικής εξουσιοδότησης νόμου, β) είτε την προώθηση σχετικής νομοθετικής ρυθμίσεως των θεμάτων της συμφωνίας.Αντικείμενο του περιεχομένου της συμφωνίας μπορεί να αποτελεί και ο χρόνος υλοποίησης της δέσμευσης για την έκδοση κανονιστικών πράξεων ή προώθησης νομοθετικών ρυθμίσεων κατά περίπτωση. Με το άρθρ. 14 του Ν. 3016/2002 "για την εταιρική διακυβέρνηση, θέματα μισθολογίου και άλλες διατάξεις" ορίσθηκαν μεταξύ άλλων τα εξής: "1. Με κοινές αποφάσεις των Υπουργών Οικονομίας και Οικονομικών, Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης και του κατά περίπτωση αρμοδίου υπουργού ρυθμίζονται τα θέματα των συλλογικών συμφωνιών που συνάπτονται κατ' εφαρμογή των διατάξεων του άρθρ. 13 του Ν. 2738/1999και αφορούν θέματα μισθών και αμοιβών, συμπεριλαμβανομένων και αυτών που υπεγράφησαν κατά το έτος 2001. 2. Με όμοιες αποφάσεις οι ρυθμίσεις της προηγούμενης παραγράφου είναι δυνατόν να επεκτείνονται ενόλω ή εν μέρει και στο λοιπό προσωπικό του Δημοσίου, των οργανισμών τοπικής αυτοδιοίκησης (ΟΤΑ) και λοιπών νομικών προσώπων δημοσίου δικαίου (Ν.Π.Δ.Δ.), που δεν συμμετείχε στη σύναψη συλλογικών συμφωνιών του άρθρου 13 του Ν. 2738/1999 και μέχρι του ποσού των εκατόν εβδομήντα έξι (176) ευρώ. 3. Αν καταβάλλονται οποιουδήποτεείδους πρόσθετες μισθολογικές παροχές, που υπολείπονται του ποσού των 175 ευρώ, επιτρέπεται να χορηγείται μόνο η διαφορά μέχρι του ποσού αυτού. Οι ρυθμίσεις αυτές, όσον αφορά το προσωπικό των Ο.Τ.Α. και το προσωπικό των λοιπών Ν.Π.Δ.Δ., περιορίζονται στις υφιστάμενες από τον προϋπολογισμό τους δυνατότητες. 4. Με τι προβλεπόμενες από τις διατάξεις των παρ. 1 και 2 του άρθρου αυτού κοινές υπουργικές αποφάσεις καθορίζονται ειδικότερα: α) οι δικαιούχοι των παροχών και το ύψος τους, λαμβάνοντας υπόψη για τη χορήγηση ή μη των παροχών αυτών το συνολικό ποσό των καταβαλλόμενων μηνιαίων αποδοχών και λοιπών παροχών, επιδομάτων και αποζημιώσεων από οποιαδήποτε πηγή, β) οι όροι, οι προϋποθέσεις και οι περιορισμοί για τη χορήγηση των παροχών αυτών, η διαδικασία και ο χρόνος καταβολής, καθώς και ο τρόπος αντιμετώπισης της σχετικής δαπάνης, γ) κάθε άλλη αναγκαία λεπτομέρεια για τη χορήγησή τους...Οι διατάξεις του άρθρου αυτού ισχύουν από 1.1.2002". Δυνάμει τηςπροαναφερθείσας εξουσιοδοτικής διατάξεως και αφού είχαν προηγηθεί ειδικές συλλογικές συμφωνίες του Ελληνικού Δημοσίου με τους αντίστοιχους κλάδους υπαλλήλων (όπως προαναφέρθηκε, με την προαναφερθείσα εξουσιοδοτική διάταξη του άρθρ. 14 § 2 του Ν. 3016/2002, η ρύθμιση της παρ. 1, δηλαδή της χορήγησης της ειδικής παροχής, μπορούσε να επεκτείνεται και στο προσωπικό της Δημόσιας Διοίκησης που δεν συμμετείχε στη σύναψη των συλλογικών συμφωνιών, του άρθρ. 13 του Ν. 2738/1999), εκδόθηκαν πολλές κοινές Υπουργικές Αποφάσεις (ΚΥΑ), με τις οποίες χορηγήθηκε η παραπάνω χρηματική παροχή, ύψους 88 ευρώ μηνιαίως για το χρονικό διάστημα από 1-1-2002 και 176 Ευρώ από 1-7-2002, σε όλους σχεδόν τους επί σχέσει δημοσίου και ιδιωτικού δικαίου υπαλλήλους του Ελληνικού Δημοσίου, των ΟΤΑ και των ΝΠΔΔ, των οποίων οι αποδοχές διέπονται από τις διατάξεις του Ν. 2470/1997 "αναμόρφωση μισθολογίου προσωπικού της Δημόσιας Διοίκησης και άλλες συναφείς διατάξεις".Ειδικότερα, εκδόθηκαν οι αναφερόμενες λεπτομερώς στην προσβαλλόμενη με την κρινόμενη αναίρεση απόφαση πενηνταπέντε (55) συνολικά κοινές Υπουργικές Αποφάσεις και επί πλέον, 1) με τη 2/44212/0022/ΦΕΚ Β' 1266/27-9-2002 απόφαση των Υπουργών Οικονομίας και Οικονομικών, Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης και του αρμόδιου Υπουργού Υγείας και Πρόνοιας, χορηγήθηκε η ειδική αυτή παροχή σε όλους τους υπαλλήλους του Υπουργείου Υγείας και Πρόνοιας και με τη 2/35486/0022/ΦΕΚ Β'1081/4-8-2003 ΚΥΑ των προαναφερθέντων,η οποία συμπληρώθηκε με τη 2/55350/1022/ΦΕΚ Β 173/24-11-2003 όμοια,χορηγήθηκε η ειδική αυτή παροχή σε όλους τους υπαλλήλους των ΝΠΔΔ πουεποπτεύονται από το Υπουργείο Υγείας και Πρόνοιας, των οποίων οι αποδοχές διέπονται από τον Ν. 2470/1997, δηλαδή στους υπαλλήλους του Πανελληνίου Φαρμακευτικού Συλλόγου, του Πανελληνίου Ιατρικού Συλλόγου, της Ελληνικής Οδοντιατρικής Εταιρείας, της Μέσης Τεχνικής Επαγγελματικής Σχολής Αθηνών "Α. ΦΛΕΜΙΝΓΚ" και όλων των Πε-Συ Υγείας της Χώρας. Από τα προεκτεθέντα προκύπτει ότι η μισθολογική αυτή παροχή χορηγήθηκε σε όλους τους μονίμους και με σύμβαση εργασίας ιδιωτικού δικαίου υπαλλήλους των ανωτέρω Υπουργείων, Οργανισμών, ΝΠΔΔ και ΟΤΑ, των οποίων οι αποδοχές διέπονται από τις διατάξειςτου Ν. 2470/97, καθώς και στους αποσπασμένους ή τοποθετουμένους από άλλα Υπουργεία, ΟΤΑ και λοιπά ΝΠΔΔ. Όλες οι προαναφερθείσες ΚΥΑ έχουν ουσιωδώς όμοιο περιεχόμενο: Επικαλούνται τις διατάξεις των αρθρ. 14 του Ν. 3016/2002 και 1 του Ν. 3029/2002, καθορίζουν το ποσό της ειδικής παροχής σε 88 ευρώ από 1-1-2002 και σε 176 Ευρώ από 1-7-2002, ορίζουν ότι η καταβολή αυτής εξακολουθεί και κατά το χρονικό διάστημα των θεσμοθετημένων αδειών (κανονικών, συνδικαλιστικών, εκπαιδευτικών, λοχείας, κινήσεως κλπ), ότι υπόκειται στις συνήθεις κρατήσεις των επιδομάτων και ότι συνεντέλλεται με τις μηνιαίες αποδοχές των δικαιούχων και αναφέρουν ως δικαιουμένους της αρχής όλους τους υπαλλήλους της αντίστοιχης υπηρεσίας που αφορά η απόφαση, χωρίς μνεία κάποιου λόγου ή αιτίας που δικαιολογεί τη χορήγησή της ειδικά στους εν λόγω υπαλλήλους. Ενώ δηλαδή η χορήγηση της μηνιαίας ειδικής παροχής του άρθρ. 14 του Ν. 3016/2002 προβλέφθηκε προκειμένου να εξομαλυνθούν οι μισθολογικές διαφορές υπέρ των χαμηλόμισθων υπαλλήλων, οι οποίοι δεν λαμβάνουν πρόσθετες μισθολογικές παροχές, με τις προαναφερόμενες υπουργικές αποφάσεις χορηγήθηκε η ειδική αυτή παροχή χωρίς να γίνεται στις διατάξεις τους η συγκεκριμένη αναφορά ότι δεν λαμβάνουν πράγματι πρόσθετες μισθολογικές παροχές. Eτσι με τη χορήγηση της αμοιβής αυτής και μάλιστα σε ιδιαίτερα σύντομο χρονικό διάστημα σε μεγάλο αριθμό υπαλλήλων που αφενός δεν πληρούσαν αποδεδειγμένα την εν λόγω προϋπόθεση και αφετέρου ευρίσκονταν σε τελείως διαφορετικές μεταξύ τους εργασιακές συνθήκες, η παροχή αυτή απέκτησε τον χαρακτήρα μισθολογικής παροχής που προσαυξάνει, χωρίς άλλη προϋπόθεση, τον μισθό όλων ανεξαιρέτως των υπαλλήλων του Δημοσίου, ΟΤΑ και ΝΠΔΔ, που αμείβονται σύμφωνα με τις εκάστοτε ισχύουσες διατάξεις του μισθολογίου του προσωπικού της Δημόσιας Διοίκησης. Εξάλλου, με το άρθρ. 24 § 2 του Ν. 3205/2003 "μισθολογική ρύθμιση λειτουργών και υπαλλήλων του Δημοσίου, ΝΠΔΔ και ΟΤΑ, μονίμων στελεχών των Ενόπλων Δυνάμεων και αντιστοίχων της Ελληνικής Αστυνομίας, του Πυροσβεστικού και Λιμενικού Σώματος και άλλες συναφείς διατάξεις", ορίσθηκε μεταξύ άλλων ότι ποσά που καταβάλλονται μέχρι την έναρξη ισχύος του παρόντος νόμου, σύμφωνα με κοινές αποφάσεις των Υπουργών Οικονομίας και Οικονομικών, Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης και του κατά περίπτωση αρμόδιου υπουργού που εκδόθηκαν κατ' εξουσιοδότηση του άρθρ. 14 του Ν. 3016/2002 ως ειδική παροχή, διατηρούνται ως προσωπική διαφορά μειούμενη από οποιαδήποτε μελλοντική χορήγηση νέου επιδόματος, παροχής ή αποζημιώσεως ή από αύξηση του κινήτρου απόδοσης του άρθρ. 12 του παρόντος νόμου, από της ενάρξεως δε ισχύος του νόμου αυτού (1-1-2004) οι ανωτέρω ΚΥΑ καταργούνται (βλ. και άρθρ. 28 § 4 του ίδιου νόμου). Επομένως, η διαδοχική χορήγηση της ειδικής παροχής του άρθρ. 14 του Ν. 3016/2002 σε όλους σχεδόν τους υπαλλήλους του Δημοσίου, των ΟΤΑ και των ΝΠΔΔ που αμείβονται σύμφωνα με τις διατάξεις του μισθολογίου του προσωπικού της Δημόσιας Διοίκησης, αδιακρίτως του φορέα, της φύσεως, του είδους και των συνθηκών εργασίας αυτού, κατέστησε την παροχή αυτή προσαύξηση του μισθού. Eτσι, κάθε υπάλληλος αμειβόμενος σύμφωνα με τις διατάξεις αυτές δικαιούται, κατ' εφαρμογή της αρχής της ισότητας, να λαμβάνει ως τμήμα του μισθού το την εν λόγω παροχή, την οποία μόνο από 1-1-2004 (έναρξη ισχύος του Ν. 3205/2003) και εντεύθεν δεν δικαιούται να λαμβάνει ή λαμβάνει μειωμένη, εφόσον αποδειχθεί ότι ο συγκεκριμένος υπάλληλος λαμβάνει κάποια πρόσθετη μισθολογική παροχή σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρ. 14 του Ν. 3016/2002 ή του χορηγήθηκε κάποια νέα παροχή ή αυξήθηκε το κίνητρο απόδοσης. Στην προκειμένη περίπτωση, με την προσβαλλόμενη απόφαση το Πολυμελές Πρωτοδικείο Eδεσσας που δίκασε ως Εφετείο δέχθηκε ανελέγκτως ότι οι αναιρεσίβλητες είναι υπάλληλοι του αναιρεσείοντος ΝΠΔΔ με σύμβαση εργασίας ιδιωτικού δικαίου αόριστου χρόνου, οι οποίες αμείβονται σύμφωνα με τις ισχύουσες διατάξεις περί ενιαίου μισθολογίου του προσωπικού της Δημόσιας Διοίκησης και ειδικότερα μέχρι 31-12-2003 σύμφωνα με τις διατάξεις του Ν. 2470/1997 βάσει της 2026439/3480 /0022/30-5/6-6-97 αποφάσεως του Υπουργού Εσωτερικών (ΦΕΚ Β' 462/97) και από 1-1-2004 σύμφωνα με τις διατάξεις του Ν. 3205/2003 βάσει της 2/7093/0022/2004 αποφάσεως του Υπουργού Οικονομικών (ΦΕΚ Β' 215/2004).Oτι οι προαναφερθείσες εργαζόμενες δεν έλαβαν την ένδικη μισθολογική παροχή του άρθρ. 14 του Ν. 3016/2002, της οποίας η χορήγηση συνιστά ευθεία και γενική αύξηση των αποδοχών των υπαλλήλων που υπάγονται στο ενιαίο μισθολογικό πλαίσιο των υπαλλήλων του Δημοσίου, των ΟΤΑ και των ΝΠΔΔ και δεν συναρτάται με καμία άλλη προϋπόθεση, όπως ιδιαίτερες συνθήκες εργασίας, το είδος της εργασίας ή τα πρόσωπα των εργαζομένων και ως εκ τούτου η μη χορήγησή της συνιστά παράβαση της συνταγματικής αρχής της ισότητας σε συνδυασμό με την αρχή της ίσης αμοιβής για ίσης αξίας εργασία (άρθρ. 14 και 22 του Συντ.) και ακόμη ότι μετά την κατάργηση του άρθρ. 14 του Ν. 3016/2002 και των κατ' εξουσιοδότηση αυτού εκδοθεισών υπουργικών αποφάσεων με το άρθρ. 28 § 4 του Ν. 3205/2003, η ένδικη μισθολογική παροχή διατηρήθηκε ως προσωπική διαφορά, η οποία μειώνεται μόνο από μελλοντικές χορηγήσεις κατά τα προβλεπόμενα από την ίδια διάταξη. Με τις παραδοχές αυτές το Εφετείο απέρριψε την έφεση, επικυρώνοντας την πρωτόδικη απόφαση, η οποία είχε δεχθεί την αγωγή των εργαζομένων και είχε υποχρεώσει το αναιρεσείον να του καταβάλει την ένδικη παροχή. Eτσι που έκρινε το Εφετείο δεν παραβίασε με εσφαλμένη ερμηνεία της ουσιαστικού δικαίου διατάξεις των άρθρ. 4 § 1 του Συντάγματος, 14 του Ν. 3016/2002 και 28 § 4 του Ν. 3205/2003 και οι αντίθετοι από το άρθρ. 560 αρ. 1 του ΚΠολΔ λόγοι της αναίρεσης πρέπει να απορριφθούν ως αβάσιμοι.ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣΑπορρίπτει την από 23-10-2007 αίτηση αναιρέσεως του Νομικού ΠροσώπουΔημοσίου Δικαίου με την επωνυμία "Γενικό Νοσοκομείο Εδεσσας" κατά της30/2007 αποφάσεως του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Εδεσσας.Κρίθηκε και αποφασίσθηκε στην Αθήνα, στις 25 Νοεμβρίου 2008.Ο ΑΝΤΙΠΡΟΕΔΡΟΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ Δημοσιεύθηκε στην Αθήνα, σε δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριό του στις 13 Ιανουαρίου 2009.Ο ΑΝΤΙΠΡΟΕΔΡΟΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ
Τρίτη 10 Μαρτίου 2009
ΔΕΝ ΕΚΔΟΘΗΚΕ Η ΚΥΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΙΔΙΚΗ ΠΑΡΟΧΗ
Έχουν περάσει σχεδόν 2,5 μήνες από την ισχύει του ν.3731/2008 (ΦΕΚ 263Α'/23.12.2008) με τον οποίο σύμφωνα με το άρθρο 36 καθιερώνεται μηνιαία ειδική παροχή για τους υπαλλήλους των Περιφερειών η οποία μετά τους συμψηφισμούς θα δινόταν με δόσεις για τέσσερα χρόνια. Για να υλοποιηθεί όμως η διάταξη αυτή έπρεπε να εκδοθεί σχετική ΚΥΑ μέσα σε δύο μήνες από την ισχύ του νόμου. Η σχετική ΚΥΑ δεν εκδόθηκε ακόμη όπως μας πληροφόρησε η ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΜΑΣ, η ΠΟΣΥΠ. Παρά τις ελάχιστες αυξήσεις που προκύπτουν για περιορισμένο αριθμό συναδέλφων η Κυβέρνηση με την μέθοδο της κωλυσιεργίας στερεί από τους συναδέλφους έστω και αυτές της πενιχρές μηνιαίες αυξήσεις. Συνάδελφοι είμαστε σε συνεχή επικοινωνία με την ΠΟΣΥΠ για τα θέματα που μας αφορούν προκειμένου να σας ενημερώνουμε για τις εξελίξεις, Σας θυμίζουμε ότι με απόφαση της πλειοψηφίας ο ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΠΚΜ δεν είναι μέλος της ΠΟΣΥΠ.
Δευτέρα 9 Μαρτίου 2009
ΕΓΙΝΑΝ ΔΕΚΤΕΣ ΟΙ ΠΑΡΑΙΤΗΣΕΙΣ
ΤΟ ΥΠΗΡΕΣΙΑΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΜΕ ΤΗΝ ΣΗΜΕΡΙΝΗ ΤΟΥ ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΗ ΕΚΑΝΕ ΔΕΚΤΕΣ
ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΠΑΡΑΙΤΗΣΕΙΣ ΤΩΝ ΣΥΝΑΔΕΛΦΩΝ ΟΙ ΟΠΟΙΟΙ ΖΗΤΟΥΣΑΝ ΤΗΝ ΑΠΑΛΛΑΓΗ
ΤΟΥΣ ΑΠΟ ΤΙΣ ΘΕΣΕΙΣ ΠΡΟΙΣΤΑΜΕΝΩΝ.
ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΠΑΡΑΙΤΗΣΕΙΣ ΤΩΝ ΣΥΝΑΔΕΛΦΩΝ ΟΙ ΟΠΟΙΟΙ ΖΗΤΟΥΣΑΝ ΤΗΝ ΑΠΑΛΛΑΓΗ
ΤΟΥΣ ΑΠΟ ΤΙΣ ΘΕΣΕΙΣ ΠΡΟΙΣΤΑΜΕΝΩΝ.
ΣΧΕΔΙΑ ΓΙΑ ΜΕΙΩΣΕΙΣ ΣΤΙΣ ΑΠΟΔΟΧΕΣ
H E.E και η Κυβέρνηση θεωρούν ότι η κρίση θα ξεπεραστεί με μειώσεις στις αποδοχές των δημόσιων υπαλλήλων και στην κατεύθυνση αυτή σύμφωνα με τα δημοσιεύματα των εφημερίδων, «αναμένεται να επαναξιολογηθούν επιδόματα και παροχές, μαζί με τα 536 εκατ. ευρώ που δίδονται μέσω ειδικών λογαριασμών με αδιαφανείς διαδικασίες. Στόχος αυτής της διαδικασίας είναι η περικοπή των επιδομάτων, πηγή Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία 8/2/09». Η κυβέρνηση με αυτό τον τρόπο θα αντιμετωπίσει την οικονομική κρίση η οποία είναι απόρροια της δικής της πολιτικής, διότι συνάδελφοι η παγκόσμια οικονομική κρίση ακόμη δεν έχει περάσει το κατώφλι της χώρας μας. Βιώνουμε την κρίση που δημιούργησε τα πέντε χρόνια η Κυβέρνηση της Ν.Δ. η οποία με την πολιτικής αύξησε το δημόσιο χρέος 16 δις ευρώ κάθε χρόνο που είναι Κυβέρνηση, έχει αποδιοργανώσει την παραγωγική βάση της χώρας, η ανεργία αυξάνεται με γεωμετρική πρόοδο, η ακρίβεια καλπάζει, ο αγροτικός τομέας έχει απαξιωθεί, η καινοτομία καρκινοβατεί, η αγορά είναι σε ασφυξία, στο δημόσιο τομέα επικρατεί η αδιαφάνεια, η κομματοκρατία και τα «golden boys», οι επενδύσεις είναι στο μηδέν, είναι ο δεύτερος χρόνος του ΕΣΠΑ και η χώρας μας δεν έχει δηλώσει ούτε ένα ευρώ δαπάνη από αυτό δηλαδή απορρόφηση μηδέν. Η Κυβέρνηση το μόνο που κάνει με επιτυχία είναι τα επικοινωνιακά παιχνίδια και συναντήσεις για το θεαθήναι επιζητώντας συναίνεση δηλαδή να καλύψει και να μεταφέρει σε άλλους τις ευθύνες της. Συνάδελφοι εκείνο που χρειάζεται η χώρα είναι άμεσα αλλαγή και σχέδιο για την κοινωνική συνοχή, την οικονομική ανάπτυξη, την περιφερειακή πολιτική και την προστασία του περιβάλλοντος.
Κυριακή 8 Μαρτίου 2009
Πέμπτη 5 Μαρτίου 2009
ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΟ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΟ
Η ΠΑΣΚ-ΣΥΝΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΙ προκειμένου να ενημερώνει τους συναδέλφους για ασφαλιστικά και συνταξιοδοτικά θέματα καθιερώνει τακτική εβδομαδιαία δημοσίευση στο blog με απαντήσεις σε ερωτήματα που αφορούν τα θέματα αυτά.
Ερώτηση: Υπάρχει ο φόβος με νέο ασφαλιστικό της κυβέρνησης να εγκλωβιστούμε και να φύγουμε σε μεγάλη ηλικία ;
Απάντηση: Ο ασφαλιστικός νόμος, που ψήφισε το 2008 η Κυβέρνηση, αφορά τους φορείς, που εποπτεύονται από το Υπουργείο Απασχόλησης και Κοινωνικής Προστασίας. Για το δημόσιο τομέα θα ακολουθήσει άλλο ασφαλιστικό νομοσχέδιο, ενδεχόμενα όταν θα έχει βγει και η απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου που αφορά την εξίσωση ορίων ηλικίας ανδρών και γυναικών στο σύστημα ασφάλισης του δημοσίου. Οι αλλαγές που αφορούν την αύξηση των ορίων ηλικίας θα είναι ίδιες, διότι από 1-1-83 έχουμε την εφαρμογή της διαδοχικής ασφάλισης και επιζητείται η εναρμόνιση των ορίων ηλικίας των ασφαλισμένων του δημοσίου με τα όρια ηλικίας των ασφαλισμένων των άλλων ασφαλιστικών φορέων. Οι κυριότερες αλλαγές που έγιναν στο ασφαλιστικό νόμο και ενδεχόμενα θα επεκταθούν και στο δημόσιο τομέα έχουν ως εξής:
1. Διορισθέντες μέχρι 31-12-82.
Δε φαίνονται να επηρεάζονται από την αύξηση των ορίων ηλικίας.
2. Διορισθέντες από 1-1-83 μέχρι 31-12-92
Oι κυριότερες αλλαγές που θα επηρεάσουν αυτή την κατηγορία θα είναι οι εξής:
α) Οι μητέρες με 3 παιδιά που μπορούν να συνταξιοδοτηθούν σήμερα με 20 χρόνια υπηρεσίας χωρίς όριο ηλικίας, από 1-1-2013 χρειάζονται 20 χρόνια υπηρεσίας και το 50ό έτος της ηλικίας.
β) Οι μητέρες με ανήλικα παιδιά που μπορούν να συνταξιοδοτηθούν σήμερα με 25 χρόνια υπηρεσίας και το 50ό έτος της ηλικίας, από 1-1- 2013 το 50ό έτος αυξάνεται κατά 1 έτος και ολοκληρώνεται το 2017 ,οπότε απαιτούνται 25 έτη υπηρεσίας και ηλικία 55 ετών.
Εδώ η αύξηση δεν είναι μόνο τα 5 χρόνια αλλά σε ορισμένες περιπτώσεις πολύ περισσότερο, αφού προβλέπεται η ανηλικότητα του παιδιού και ο συντάξιμος χρόνος να συντρέχουν αθροιστικά κατά τη συμπλήρωση του προβλεπόμενου ορίου ηλικίας.
γ) Άνδρες και γυναίκες της κατηγορίας αυτής που μπορούν να συνταξιοδοτηθούν σήμερα με 35 χρόνια υπηρεσίας και ηλικία 58 ετών, από 1-1-2013 το 58ο έτος αυξάνεται σταδιακά κάθε χρόνο κατά 1 εξάμηνο και ολοκληρώνεται το 2016, οπότε απαιτούνται 35 έτη υπηρεσίας και ηλικία 60 ετών.
Επομένως όλες οι αλλαγές θα αρχίσουν να εφαρμόζονται από 1-1-2013
३.Νέοι ασφαλισμένοι (από 1-1-93 και μετά)
Oι κυριότερες αλλαγές που θα επηρεάσουν αυτή την κατηγορία θα είναι οι εξής: Οι μητέρες με 3 παιδιά που μπορούν να συνταξιοδοτηθούν σήμερα με 20 χρόνια υπηρεσίας και ηλικία 56 ετών, από 1-1-2013 απαιτείται το 59ο έτος,
με 4 παιδιά, 20 χρόνια υπηρεσίας και ηλικία 53 ετών , από 1-1-2013 απαιτείται το 57ο έτος και με 5 παιδιά και άνω 20 χρόνια υπηρεσίας και ηλικία 50 ετών, από 1-1-2013 απαιτείται το 55ο έτος της ηλικίας.
Τετάρτη 4 Μαρτίου 2009
ΔΥΟ ΧΡΟΝΙΑ ΣΤΗΝ ΟΥΡΑ ΓΙΑ ΤΟ ΕΦΑΠΑΞ
Ζοφερή είναι η κατάσταση στο Ταμείο Πρόνοιας και το Υγείας (ΟΠΑΔ).
Τον Οκτώβριο του 2011, σχεδόν δυόμισι χρόνια μετά την ημέρα συνταξιοδότησης, θα λάβουν το εφάπαξ όσοι συνάδελφοι φύγουν σήμερα από την υπηρεσία τους. Ήδη στην ουρά του Ταμείου Πρόνοιας βρίσκονται 15.500 συνταξιούχοι και τα μηνιαία έσοδα αρκούν για τη χορήγηση του εφάπαξ σε 500 άτομα. Για να καλυφθούν οι σημερινές αιτήσεις απαιτούνται, υπό ομαλές συνθήκες, περισσότεροι από 28 μήνες ή 675 εκατ. ευρώ, τα οποία όμως δεν μπορούν να εξασφαλιστούν. Το θέμα αυτό έθεσε η ΑΔΕΔΥ στον υπουργό Οικονομίας Γ. Παπαθανασίου, ο οποίος και παρέπεμψε στις τράπεζες για δανεισμό, αρνούμενος στην ουσία να στήριξει το ταμείο. Άρρωστο είναι και το Υγείας (ΟΠΑΔ), το οποίο παρουσιάζει έλλειμμα 1,4 δισ. ευρώ, με αποτέλεσμα να ακυρώνονται οι συμβάσεις με γιατρούς και φαρμακοποιούς.
ΚΑΛΟΥΜΕ ΤΗΝ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΓΙΑ :
· Άμεση κρατική επιχορήγηση του Ταμείου Πρόνοιας , προκειμένου να ανταποκριθεί στις υποχρεώσεις του
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)
