ΜΕΤΑ ΤΙΣ ΘΕΡΙΝΕΣ ΔΙΑΚΟΠΕΣ

Οι θερινές διακοπές οδεύουν στο προς το τέλος τους και οι εργαζόμενοι βιωνούμε μια ζοφερή πραγματικότητα η οποία εν ολίγοις σκιαγραφείται ως εξής: α) Η χώρα μας κινείται, για πρώτη φορά μετά από 16 χρόνια, με αρνητικούς ρυθμούς ανάπτυξης. Το Α.Ε.Π. της Ελλάδας μειώθηκε το δεύτερο τρίμηνο του 2009 κατά 0,2%. Αυτό έχει να συμβεί από το 1993, όταν - ω! τι σύμπτωση! - , κυβέρνηση ήταν και πάλι η Ν.Δ. Θυμίζουμε ότι η Ν.Δ. παρέλαβε το 2004 μία οικονομία που «έτρεχε» με πάνω από 5% ρυθμό ανάπτυξης. Και κατάφερε, την ώρα που οι ευρωπαϊκές οικονομίες ανακάμπτουν να βυθίσει τη χώρα στην ύφεση Επίσης η Κυβέρνηση ετοιμάζει επιδρομή στα εισοδήματα της μισθοσυντήρητης εργασίας και στα ασφαλιστικά μας δικαιώματα. β) Βιώνουμε τη χειρότερη έξαρση της εγκληματικότητας των τελευταίων χρόνων. Νομίζαμε ότι το 2008 είχαμε δει τα χειρότερα: Εκρηκτική αύξηση, περίπου 60%, στον αριθμό κλοπών-διαρρήξεων σε σχέση με το 2004 (από 42.397 το 2004, σε 67.779 το 2008), θλιβερό ρεκόρ των τελευταίων δεκαετιών σε ληστείες και κλοπές τροχοφόρων. γ) Η κυβέρνηση να ασχολείται μόνο με την επιβίωσή της. Και εδώ, όπως παντού, θα αποτύχει. Ούτε τα επικοινωνιακά λίφτινγκ, ούτε η ακατάσχετη παροχολογία, ούτε τα επικοινωνιακά παιχνίδια με τις χειροπέδες του Χριστοφοράκου θα τους σώσουν.
Το ζήτημα για τον τόπο είναι να σταματήσουμε το συντομότερο δυνατό την κοινωνική, οικονομική, θεσμική αλλά και ηθική κακοποίηση της Ελλάδας. Αυτό σημαίνει ένα πράγμα και μοναδικό: Να αποφασίσει ο λαός, εδώ και τώρα, τι επιθυμεί για την Ελλάδα και ό,τι αποφασίσει να γίνει πράξη.